Lew XIV. jest pierwszym papieżem z zakonu augustianów i drugim rzymskim pontifektem pochodzącym z Ameryki – po papieżu Franciszku. W przeciwieństwie do Jorge Maria Bergoglia, 69-letni Robert Franciszek Prevost pochodzi z północnej części kontynentu, chociaż przez wiele lat działał jako misjonarz w Peru, zanim został wybrany generałem augustianów na dwie kadencje.

Urodził się 14 września 1955 roku w Chicago w stanie Illinois jako Louis Mario Prevost (francusko-włoskiego pochodzenia) i Mildred Martínez (hiszpańskiego pochodzenia). Ma dwóch braci, Louise Martíne i Johna Josepha. Dzieciństwo i młodość spędził z rodziną, najpierw uczęszczając do mniejszego seminarium augustiańskiego, a następnie na Uniwersytet Villanova w Pensylwanii, gdzie w 1977 roku uzyskał tytuł z matematyki i studiował również filozofię.

1 września tego samego roku wstąpił do nowicjatu Zakonu św. Augustyna (O.S.A.) w St. Louis w prowincji „Matki Dobrej Rady” w Chicago. Swoje wieczyste śluby złożył 29 sierpnia 1981 roku.

Teologię studiował w Katolickiej Uniwersytet Teologicznej w Chicago. W wieku 27 lat przełożeni wysłali go do Rzymu, gdzie na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) studiował prawo kanoniczne. W Rzymie został 19 czerwca 1982 roku wyświęcony na kapłana w augustiańskim kolegium św. Moniki przez arcybiskupa Jeana Jadota.

W 1984 roku uzyskał licencjat, a w następnym roku – w przygotowaniu do pracy doktorskiej – wysłano go na misję augustiańską w Chulucanas w regionie Piura w Peru (1985–1986). W 1987 roku obronił swoją pracę doktorską na temat „Rola lokalnego przełożonego w Zakonie św. Augustyna” i został mianowany dyrektorem do spraw powołań i misji w augustiańskiej prowincji „Matki Dobrej Rady” w Olympia Fields w stanie Illinois.

Rok później dołączył do misji w Trujillo w Peru jako dyrektor wspólnego programu formacyjnego dla kandydatów augustiańskich z wikariatów Chulucanas, Iquitos i Apurímac.

Przez jedenaście lat pełnił tutaj rolę przełożonego wspólnoty (1988–1992), formatora (1988–1998) oraz instruktora braci zakonnych (1992–1998). W archidiecezji Trujillo pełnił funkcje wikariusza sądowego (1989–1998) oraz profesora prawa kanonicznego, patrystyki i teologii moralnej w seminarium duchownym San Carlos y San Marcelo. Równocześnie zajmował się duszpasterstwem wiernych w parafii Matki Bożej Matki Kościoła, później par. św. Rity (1988–1999), a od 1992 do 1999 roku był administratorem parafii Matki Bożej Montserrat.

W 1999 roku został wybrany prowincjałem augustiańskiej prowincji „Matki Dobrej Rady” w Chicago. Dwa i pół roku później został wybrany generałem Zakonu św. Augustyna przez kapituly generalne, a w 2007 roku został potwierdzony na drugą kadencję.

W październiku 2013 roku powrócił do swojej prowincji w Chicago, gdzie działał jako formator w augustiańskim klasztorze św. Augustyna, wikariusz prowincji i pierwszy doradca – te funkcje pełnił do 3 listopada 2014 roku, kiedy papież Franciszek mianował go apostolskim administratorem diecezji chiclayo w Peru, jednocześnie awansując na tytularnego biskupa Sufaru.

Do diecezji wszedł 7 listopada w obecności nuncjusza apostolskiego Jamese Patricka Greena, który 12 grudnia – w dniu święta Matki Bożej Guadalupe – wyświęcił go na biskupa w katedrze św. Marii.

Jego biskupie hasło brzmi „In Illo uno unum” – słowa św. Augustyna z 127. psalmu, którymi wyraża, że "choć jesteśmy wielu chrześcijanami, w jednym Chrystusie jesteśmy jednym".

26 września 2015 roku papież Franciszek mianował go biskupem Chiclayo. W marcu 2018 roku został wybrany na drugiego wiceprzewodniczącego Peruwiańskiej Konferencji Episkopatu, gdzie jednocześnie pełnił funkcję członka rady ekonomicznej oraz przewodniczącego komisji ds. kultury i edukacji.

W 2019 roku papież Franciszek mianował go członkiem Kongregacji dla duchowieństwa (13 lipca 2019) oraz członkiem Kongregacji dla biskupów (21 listopada). W międzyczasie, 15 kwietnia 2020 roku, został mianowany apostolskim administratorem diecezji Callao w Peru.

30 stycznia 2023 roku papież wezwał go do Rzymu jako prefekta Dykasterii dla biskupów oraz przewodniczącego Papieskiej Komisji dla Ameryki Łacińskiej, a jednocześnie awansował na godność arcybiskupa.

Papież Franciszek mianował go kardynałem na konsystorzu 30 września 2024 roku, powierzył mu Diakonię św. Moniki, którą objął 28 stycznia 2024 roku.

Jako prefekt Dykasterii brał udział w ostatnich apostolskich podróżach papieża oraz w obu sesjach 16. zwyczajnego zgromadzenia synodu biskupów na temat synodalności, które odbywały się w Rzymie od 4 do 29 października 2023 roku i od 2 do 27 października 2024 roku.

4 października 2023 roku papież Franciszek mianował go członkiem kilku innych dykasterii: ds. ewangelizacji (sekcja ds. pierwszej ewangelizacji i nowych Kościołów partykularnych), ds. nauki wiary, ds. Kościołów wschodnich, ds. duchowieństwa, ds. zakonów życia konsekrowanego oraz stowarzyszeń życia apostolskiego, ds. kultury i edukacji, ds. tekstów ustawodawczych, a także członkiem Papieskiej Komisji dla Państwa Watykańskiego.

6 lutego 2025 roku papież Franciszek awansował go do rangi kardynałów-biskupów i powierzył mu diecezję suburbaną Albano. Trzy dni później, 9 lutego, odprawił mszę, której przewodniczył papież Franciszek na Placu Św. Piotra z okazji Jubileuszu Sił Zbrojnych – drugiej głównej uroczystości jubileuszowego roku nadziei.

Podczas ostatniej hospitalizacji swojego poprzednika w szpitalu Gemelli, Prevost przewodniczył 3 marca modlitwie różańcowej na Placu Św. Piotra za zdrowie papieża.